Pnom Penh, here I come!

Cambodia, here I come!

Hup Daar ga ik de lucht in.

Ik laat iedereen die ik lief heb daar beneden. Niet te veel bij stilstaan, want… Met gemengde gevoelens. Zonder mijn lief en mijn pubers, maar ook: Het avontuur!

Weer eens een sprong in het diepe! Ook heel duidelijk het gevoel dat ik dit gewoon moet doen. Het ruime sop!

Alleen de reis al. 15 uur alleen, tussen vreemde mensen opgepakt in het vliegtuig.  Andere mensen doen totaal andere dingen, daar kom ik nou mooi eens achter. De buurman bestelt direct bij de eerste ronde een bier, iets sterk en een flesje wijn. Zou ik niet aan denken. Verder mis ik het overleg als ik met het vliegtuigeten allerlei bakjes en supplementen krijg. Wat hoort  waar bij? Daar heb ik echt  mijn lief  bij nodig.

Yes Cambodia, here I come!

Wat kan ik in Cambodia allemaal verwachten?

Dertig jaar geleden is Cambodia ernstig getroffen door een burgeroorlog, de Rode Khmer. Toen zijn er grote slachtpartijen geweest onder de mannelijke beroepsbevolking. Daarom is het land nog steeds arm.

Waar ik ga werken, Khemara, is een NGO die toen is opgericht. De economie was afhankelijk van vrouwen, maar die konden niet zoveel doen. Dat hadden ze nooit geleerd. Khemara had als doel vrouwen een economische positie te laten verwerven.

In Cambodia zijn vrouwen zijn heel dienstbaar aan hun echtgenoten. Dat zijn ook de geschreven gedragsrichtlijnen. Mannen hebben ook gedragsrichtlijnen, maar daar staat vooral in hoe ze zich in de maatschappij moeten handhaven.

Daarom ook dat men zoveel moeite had om na de burgeroorlog het land weer op te bouwen. Iedereen die iets kon, was dood, er was geen kennis, geen kunde. Het zat niet in de aard van de vrouwen om het heft in handen te nemen.

Ben benieuwd hoe dat nu nog van invloed is.

Wat ik verder heel erg vind opvallen: een van de regels is dat je niet zomaar iemands hoofd moet aanraken. Ook vrouwen mogen niet ongevraagd het hoofd van de echtgenoot aanraken. Dit fascineert me. Waar komt dat vandaan? Ik kan het me heel goed voorstellen dat het niet prettig is, maar wie zou dat dan doen, als die regel er niet zou zijn. En hoe zou dat dan gebeuren?

Inmiddels ben ik gearriveerd, gesloopt, en mijn eerste maaltijd achter de rug. Ik heb alle huisgenoten getrakteerd op stroopwafels en drop. Ik heb mijn eerste Khmer-taalles al gehad, en ik ben nu al aan de nescafé gewend 😉.

Morgen gaat het circus beginnen!