I.v.m. de energiecrises hebben we tegenwoordig een plaidje op de bank. Sindsdien heb ik wel last van zo nu en dan naar beneden vallende oogleden. Ook nu weer. Ik doe een oog open, en nog een. Een talking head op tv vertelt dat hij ergens hoog in de bergen ratten en slangen at om te overleven. Ik ben ineens klaar wakker. We hebben veel bergtochten gedaan, all over the world, maar zijn gelukkig nooit in dergelijk benarde situatie terecht gekomen. Wintergasten met invloedrijk milieuactivist George Monbiot. Tijdens het diner van ratten en kakkerlakken hoog in de bergen in Papoea, had hij wel het aller prachtigste weidste uitzicht.
Ik kijk de uitzending terug. Neoliberalisme lijkt ten einde, er is geen vervangende discours die een antwoord heeft op de huidige wereldproblemen. In dit vacuüm ontstaat een wens voor een ” sterke leider”, waardoor het populisme in de westerse wereld floreert, wat leidt tot risico op dictatuur en fascisme.
Ah, geen vervangend discours, dit sluit mooi aan bij een stokpaardje van mij: er is tegenwoordig zo weinig toekomstperspectief. Mensen maken zich er niet druk om, lijkt wel, want alles verandert zo razendsnel. Problemen zijn ook steeds vaker grensoverschrijdend. Klimaat natuurlijk, dat is een wereldwijd probleem en vormt een grote bedreiging voor de mensheid. Op zijn best hebben we er in de toekomst flink last van, orkanen, droogtes en verwoestijning, overstromingen, zeespiegelstijging van zeven meter of meer enz., we merken nu al van alles. Op zijn slechts vergaat de mensheid binnen een paar honderd jaar, en met de mens heel veel ander leven.
Als land kunnen we er vanalles aan doen, maar het probleem oplossen, daar hebben we de rest van de wereld bij nodig.
Ook lijken deze problemen niet binnen een regeringstermijn op te lossen, daarom lijkt vaak de urgentie te ontbreken, er zijn telkens problemen die direct opgelost moeten worden, deze lijken vaker de voorrang te hebben.
Ik trek nog even de plaid tot aan mijn kin en denk na….
Wat we niet willen, is dat onze laatste nazaten elkaar na het leven staan om de allerlaatste ratten, slangen, kakkerlakken te kunnen verorberen…
Dan toch maar een mooi toekomstmuziekje, over dat de aarde een planeet van vrede is, waar men voor elkaar zorgt en om elkaar geeft. Niet alleen om de medemens maar ook om de natuur. Zorgen dat het klimaat onder controle is. Wereldvrede. Alvast een eerste contour…
Oh, het is nu al genieten, dit prachtige wijdse uitzicht!
20 februari 2024
